Z wielkim żalem żegnamy Lucjana Kaszyckiego. Pełnego pasji i talentu człowieka, wybitnego muzyka.
Odszedł 5 maja 2021r., w wieku 88 lat.
Profesor Lucjan Kaszycki urodził się w Krakowie 27.09.1932r. Kompozytor, aranżer, pedagog i publicysta muzyczny. Studiował kompozycję w krakowskiej PWSM w klasie Stanisława Wiechowicza. W tej uczelni rozpoczął pracę pedagogiczną. W 1974 przeniósł się do Warszawy i rozpoczął pracę w obecnym Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina. Był związany z Wydziałem Instrumentalnym, Wydziałem Fortepianu, Klawesynu i Organów, Wydziałem Reżyserii Dźwięku i Wydziałem Dyrygentury, Kompozycji i Teorii Muzyki. W 2002r. przeszedł na emeryturę, ale jeszcze jakiś czas prowadził zajęcia dla reżyserów dźwięku.
W latach 1992-2003 wykładał również w Autorskiej Szkole Muzyki Rozrywkowej i Jazzu im. Krzysztofa Komedy, której był współzałożycielem.
W dorobku kompozytorskim miał 230 utworów, a w tym: muzykę do 67 inscenizacji dramatów scenicznych (w tym reżyserowanych przez L. Zamkow, J. Jarockiego, Z. Hubnera, J. Machulskiego), do 37 filmów (w tym pamiętnych: „Pożegnania” w reż. W.J. Hasa, „Awantura o Basię” w reż. M. Kaniewskiej, „Gangsterzy i filantropi” w reż J. Hoffmana i E. Skórzewskiego, „Jak być kochaną” w reż. W. J. Hasa, „Doktor Murek” w reż. W. Lesiewicza, „Katastrofa w Gibraltarze” w reż. B. Poręby), muzykę do słuchowisk radiowych, spektakli telewizyjnych, musicali i widowisk muzycznych. Pisał wielkie formy orkiestrowe, często jako pochodną muzyki do filmów, muzykę kameralną i solową. Napisał wiele popularnych pieśni, piosenek, ballad i songów, w tym niezapomniane „Pamiętasz, była jesień” czy „Cztery słonie, zielone słonie”. W ostatnich latach pracował w domowym studio komputerowym, realizując własne utwory (suita „Atlantis”), aranżując muzykę użytkową, tworząc playbacki do piosenek.
Działalność publicystyczna Lucjana Kaszyckiego obejmuje prace dotyczące muzyki popularnej i jazzowej, improwizacji, a napisany z Jadwigą Dzielską podręcznik do kształcenia słuchu używany był w szkołach i uczelniach muzycznych.
Był aktywnym organizatorem w latach 1950 – 2000. Współpracował z Polskim Radiem, Związkiem Kompozytorów Polskich (był członkiem od 1958), Związkiem Polskich Autorów i Kompozytorów ZAKR, Stowarzyszeniem ZAiKS, był założycielem i prezesem (1969-1974) oddziału Polskiego Stowarzyszenia Jazzowego w Krakowie. Był także pierwszym dyrektorem Chodzieskich Warsztatów Jazzowych (1971-1973).
Jak pisze Aldona Nawrocka-Woźniak, jedna z autorów książki „Kaszycki”, wydanej w UMFC w 2012 roku: „Lucjan Kaszycki to postać wielobarwna (…), całe życie tego artysty zespolone jest z muzyką. (…) Profesor ma w sobie ogromne pokłady dobroci, życzliwości, spokoju i wiary w to, że nawet w dzisiejszym świecie pełnym przemocy, kłamstwa, cynizmu należy zawsze wybierać jasną stronę”.
Tak Go zapamiętamy!
Cześć Jego pamięci!
